Porror Trilogy

(I) De geboorte van Ontroerend Goed als theatergroep. Alexander en Joeri creëerden twee van de pot gerukte personages, Frank en Dirk, ‘nightclub artists from New York’, die de presentatie van de nieuwe dichtbundel ‘Terug naar de zolderkamer’ pimpten met spanking sessies, ruwe beelden van Hitler en Jezus, American Psycho, harpspelende engelen en een potsierlijke Miss Anal-verkiezing in het publiek. PORROR, een samentrekking van porno, horror en poëzie, werd onmiddellijk een undergroundsucces. Even was de grens tussen podium en publiek flinterdun. Het gerucht ging zelfs dat toeschouwers tijdens de show geslagen werden. 

(II) De vrouwelijke versie van Porror 1. Een samenwerking met De Wentelteefjes, vier zotte actrices met een voorliefde voor burlesque en vooroorlogs cabaret. Porror 2 was een sprankelende, muzikale revue met een kinky kantje. Een Japans meisje zong “(R)ape me” in een dildo-microfoon, , een waarzegster las de toekomst in een anus, een spelletje Rusissche roulette dreef de spanning op en het publiek bood tot 50 euro voor een gedragen onderbroekje. Dirk diende als pianist en seksslaafje voor de vier imposante dames, die Alexander als jonge regisseur regelmatig grijs haar bezorgden.

(III) Geen cabaret en sideshow meer in het derde deel van de trilogie, maar absurd theater en performance. Middenin de Irak-oorlog, presenteerde de gladde manipulator Dirk een serie groteske scènes met drie mislukte Amerikaanse karikaturen: een cheerleader op leeftijd, een zwarte vrouw met onbeheersbare woedebuien en een achterlijke cowboy die ervan droomt countryzanger te worden. De voorstelling leverde commentaar op theater als een plek van aandachttrekkerij, ontaard in smakeloze en gênante beelden. Er was een memorabel gevecht tussen een wortel en een prei over wie de grappigste was en een adembenemende molestering van een gehandicapte lesbische negerin, niet voor gevoelige kijkers.