Na de codes van het theater te onderzoeken in Exsimplicity, vonden we het tijd om de mechaniekjes van de theatrale illusie en verbeelding te verkennen. Killusion was een eindeloos spelletje roleplay, waarin rekwisieten transformeerden van pingpongballen tot telefoons of kostbare parels, menselijke relaties vervaagden of blootgelegd werden in kinderlijke fantasieĆ«n van cowboys en indianen, geile dwergen en bizarre chirurgie. In de cast zaten theatermaakster Manah De Pauw en acteur Bob Stoop, die later deel van het gezelschap zou worden. Een recensent schreef dat de voorstelling de āonuitputtelijke kracht van het theater om de verbeelding tot leven te brengenā demonstreerde. We waren uiteraard tot over ons oren gelukkig hiermee.Ā
Theater dat ons impliciet doet nadenken over de schijn van het zijn.
Niettemin laat het theater zich in deze voorstelling van zijn beste kant zien. Als een onuitputtelijk vermogen om de verbeelding tot leven te brengen. Als een spiegel voor de hele samenleving die op die onuitgesproken verbeelding drijft.