Ontroerend Goed weet verdomd goed dat wat ze hier doen, zal aanzetten tot debat. Ze lokken het uit en eisen het vervolgens op, waardoor ze hun voorstelling voorzien van een bredere maatschappelijke context…

The Times – Donald Hutera ****

Er schuilt een onmiskenbare kracht in het stuk (…) een fascinerend en glibberig uur, dat bewijst, meer dan wat ook, dat een publiek niet enkel deel uitmaakt van een voorstelling, maar de voorstelling kan “zijn” en dat het theater een forum is om uit te zoeken wie we zijn, wat we denken en te begrijpen dat gewoon getuige zijn niet volstaat. Soms moe-ten we rechtstaan en de regels breken. Een slecht publiek zijn is soms een goed ding.   

The Guardian – Lyn Gardner ****

Ver weg van woelige massabedoeningen zoals de fourth plinth of Sky Arts, of de populistische tirannie van reality tv, houdt ‘Audience’ een geslepen en agressief pleidooi om stil te staan bij hoe we onszelf zien als publiek: als ontvangers en beantwoorders van boodschappen; hoe we onszelf herkennen – als we op een scherm verschijnen, nauwkeurig bestudeerd, geviseerd of samengebracht worden. Mijlenver van de intimiteit van hun vorig werk ‘Intern’, herleidt Ontroerend Goed hier het theater tot een staaltje onder de microscoop, een koudbloedig diagram, en onderwerpt enkele van zijn basisconcepten aan een strategische en indirecte benadering. Het voelt onbevangen door de diepe frustratie rond de orthodoxe knelpunten van interactief theater en bedenkingen over publiek vs. performer. Met een fundamentele helderheid in doelstelling en een bijna totalitaire zin voor spektakel komen ze naar ons vanuit de koele, gevoelloze duisternis om ons te overdonderen met lef, simpel en schokkend, om veel van wat eraan voorafging overbodig te maken. 

Exeunt Magazine – Daniel B. Yates *****